Lieve Vrouwke,
net als mijn eigen moeder,
toen zij nog leefde,
heb ik je zo nu en dan
vergeten.
Gewoon vergeten omdat
ik het zogezegd
te druk had.
Geen tijd zoals
de mensen zeggen.
Lieve Vrouwke,
net als mijn eigen moeder,
maar met minder rimpeltjes,
stralende ogen
en een brede glimlach,
ben je haar evenbeeld.
Ja, ik kan altijd bij je terecht,
voor een kort gesprekje,
voor een schouderklopje,
voor warmte die meer
dan mijn hart verwarmt.
Lieve Vrouwtje,
net als mijn eigen moeder,
ben jij er altijd voor mij.
Wacht je ongeduldig
op mij, en lach je vol liefde
om samen
een stukje weg af te leggen.
Lieve Vrouwke,
morgen
ben ik er weer!